چقدر اسکورسیزی فیلم داره آخه!
«تنگه‌ی وحشت» یا Cape fear محصول ۱۹۹۹ اولین فیلم پرفروش «مارتین اسکورسیزی» است که بازسازی فیلمی به همین نام است که در سال ۱۹۶۲ ساخته شده. فیلم یک تریلر روانشناختی/جنایی است که در سال اکرانش، یکی از ده فیلم پرفروش سال محسوب می‌شده. فیلم همچنین نامزد دریافت «خرس طلای جشنواره‌ی برلین» نیز بوده است.
داستان فیلم خلاصه‌ی ساده و سرراستی دارد. «مکس» بعد از چهارده سال از زندان برمی‌گردد تا از وکیل تسخیری‌اش(با بازی «نیک نولتی») انتقام بگیرد. او معتقد است وکیل جوری دفاعیه و تنظیم گزارش او را پیش برده که در نهایت، محکوم شناخته شود.
فیلم یک عدد رابرت دنیروی دیوانه و خشن و متفاوت و به‌عبارتی روئین‌تن! دارد که می‌تواند در کنار دیگر سایکوهای مشهور سینما قرار بگیرد. گریم و بدن آماده و پر از خالکوبی او و سبک بازی‌اش، با همیشه متفاوت است. مکس پر است از انگیزه برای انتقامی وحشیانه به روش‌های مختلف.
فیلم بیشتر از اینکه بر اساس یک خط داستانی منطقی و جذاب پیش برود یا شخصیت‌پردازی‌های باورپذیر و ملموسی داشته باشد، ایده‌های خلاقانه و نقشه‌های مریض دنیرو برای انتقام را نشان می‌دهد. به ویژه شخصیت‌های فرعی مانند همسر(«جسیکا لنگ») و دختر وکیل با بازی «ژولیت لوئیس»، که نامزد دریافت اسکار نقش مکمل زن هم شده بوده، آن‌قدر پرداخت خوبی ندارند و بیشتر شبیه تیپ‌هایی هستند که توی فیلم‌های ترسناک مشابهشان را زیاد دیده‌ایم.
فیلم قاب‌بندی و پالت رنگ مناسبی دارد که به خوبی ترس و وحشت و اضطراب را القا می‌کنند، اما تدوین آن چندان مناسب نیست و هیجان و سرعت مناسبی به ریتم آن نمی‌بخشد.
فیلم پر است از صحنه‌های خونین و آزاردهنده‌ای مثل آتش گرفتن آدم‌ها یا تجاوز یا کندن گوشت صورت با دندان! که می‌شود به عشق تماشای دنیرو تاحدی تحملشان کرد تا دو ساعت عذاب‌آور فیلم بدون اینکه تعلیق مناسبی داشته باشد، بالاخره تمام شود.
